Τα μικρά σαΐνια

Τα μικρά μου σαΐνα-επιτρέψτε μου το πρώτο πρόσωπο-κατάφεραν σήμερα να με συγκινήσουν.
Έχοντας "βοηθούς" τους γονείς τους μπήκαν από χθες το απόγευμα στην αίθουσα και συνέχισαν σήμερα το πρωί από τις 7 όπου την μεταμόρφωσαν.

Μπαλόνια, στολίδια, ο πίνακας γεμάτος αφιερώσεις.Τα θρανία τραβηγμένα στην άκρη σκεπασμένα με τραπεζομάντιλα και στρωμένα με όλα τα καλούδια τυροπιτάκια , λουκανοπιτάκια, ντόνατς, μικρές χειροποίητες πίτσες, πατατάκια, κεκάκια,πορτοκαλάδες και πιατάκια που το κάθε παιδί είχε το όνομά του.

Μόλις μπήκα στην τάξη 19 πανέμορφα προσωπάκια έτρεξαν κοντά μου για να μου ευχηθούν καλό καλοκαίρι. Και οι δυο "βοηθοί" -μαμάδες μαζί.
Ποιον να πρωτοευχαριστήσω; Τον Χρήστο, τον Χρήστο,τη Νίκη,τη Μελίνα,τον Θανασάκη,τον Φοίβο,την Δέσποινα,τη Δανάη, τον Νικόλα,τον Βασίλη,την Άρτεμις, την Αφροδίτη,την Γεωργία,τον Λαυρέντη,τον Άλεξ, τη Μαριλού,την Ευγενία,τον Χρυσοβαλάντη, τον Λεωνίδα; Αναρωτιόμουν την ώρα που χόρευαν και γελούσαν ξένοιαστα,μακρυά από αναλύσεις προτάσεων,χρονικών αντικαταστάσεων,προβλήματα αναγωγής της μονάδας περσικών πολέμων πόσο γρήγορα πέρασε ο καιρός.Με τα γέλια μας , με τις ζαβολιές τους, και μου φάνηκαν πιο μεγάλα,πιο ώριμα από το Σεπτέμβρη.Έτσι είναι.Τα παιδιά μεγαλώνουν σιγά σιγά μέσα και στα δικά μας χέρια και αυτό μας ικανοποιεί.
Θα τα πούμε βέβαια τη Δευτέρα, όπου θα αποχαιρετιστούμε για το καλοκαίρι.
Ήδη αρχίζετε μικρά μου σαΐνια να μου λείπετε.Mπορεί καμιά φορά να ήμουν αυστηρή μαζί σας αλλά να ξέρετε ότι όλα μαζί και το καθένα ξεχωριστά σας έχω στην καρδιά μου.
Αλλιώς πώς θα σας βάφτιζα τα μικρά μου σαΐνια;